In het huidige politieke klimaat is het hoopgevend dat de DIG-plannen concreet en behapbaar zijn. Er is discriminatie in Wageningen, dus er moet een duidelijk meldpunt komen. We leven in een diverse gemeenschap, laten we dan ook investeren in ontmoetingen, kennisdeling en cultuur. Samen eten, praten, delen.
Vorige week zag ik DIG in actie — niet vanuit de gemeente, maar vanuit de stad. In talenthouse Entree was het feest: graffiti, breakdance, beats en zelfs een milkshakefiets. Bij de jongerenraad hoorde ik iemand zeggen: “We zijn allemaal op dezelfde feesten. Dan maakt het niet uit wie je bent. Jong, oud, Wagenings of international: we zijn gelijk.”