Werkgevers dwingen meer allochtonen in dienst te nemen heeft geen zin. Daarover waren de gasten van GroenLinks bij het politiek café over integratie en arbeid het snel eens. De avond, die door ruim veertig mensen werd bezocht, werd door de aanwezigen als boeiend en succesvol betiteld. De forumleden Pigot en Lankhorst, die beiden veel met werkgevers over banen onderhandelen, benadrukten dat geïnvesteerd moet worden in vertrouwen in plaats van verplichtingen op te leggen. ‘We kunnen wel denken aan beloningsvormen voor bedrijven met een goed diversiteitbeleid’ voegde wethouder Tineke Strik daaraan toe.
Dat het beheersen van de Nederlandse taal noodzakelijk is op de werkvloer vindt in het algemeen geen weerstand. ‘Maar het is meer dan de taal’ stelde forumlid Rosio Miranda, kandidaat raadslid voor GroenLinks, die bij een reintegratiebedrijf stageplekken voor allochtonen heeft gezocht. Andere cultuurverschillen spelen ook vaak een rol. VVD-voorman Van der Hoeve wijt problemen op het werk aan verschillen in cultuur op de werkplek en thuis.
Gespreksleider Jelle de Gruyter zette de toon door te starten met het voorlezen van een bijdrage van collega raadslid Parlevliet (D66) op zijn weblog. De bijdrage is een reactie op plannen van de gemeente Nijmegen om ‘anoniem solliciteren’ in te voeren. Daarmee zouden de kansen voor allochtonen op de arbeidsmarkt vergroot worden. De tekst van een denkbeeldige sollicitatie brief luidde: ‘Ik ben …(tipp-ex)... , uit ...(tipp-ex)… , een klein dorpje in oost …(tipp-ex). Ik ben in 1991 met mijn ouders naar Nederland gekomen...’ en vervolgde in dezelfde trant. Deze opening werd met bulderend gelach ontvangen.
Het onderwerp anoniem solliciteren komt later op de avond in debat met de zaal terug. GroenLinks lijsttrekker Dorien van de Laak wilde graag van de allochtonen in de zaal weten hoe zij staan tegenover anoniem solliciteren. Van de Laak: ‘Als hetzelfde was bedacht voor vrouwen was ik daar niet mee eens geweest’. Ook de aanwezige allochtonen denken er zo over. ‘Ik ben trots op mijn naam en vind het mooi klinken’ was één van de reacties uit de zaal van Mustafa Çelik, migrantenwerker bij welzijnsorganisatie Welvada.
Çelik, raadslid voor GroenLinks in Ede, zorgt aan het eind van de avond zelf voor de nodige humor door op de vraag of hele avonden vergaderen geen obstakel vormt voor allochtonen om aan de politiek deel te nemen te antwoorden: ‘Nee, ik ben juist gek op vergaderen!’. Daarmee ondersteunde Çelik een conclusie van studente Laura Graus dat de participatie van allochtonen binnen GroenLinks heeft onderzocht. Voornaamste conclusie van Graus luidt dat voor goede belangenbehartiging van allochtonen, niet per se allochtone raadsleden nodig zijn. De contacten en inhoud van het beleid blijkt van groter belang voor het multiculturele karakter van de raad.