In Wageningen hebben we een gouden regel. We praten niet over mensen maar met mensen; de regel is dat de inwoner altijd aan tafel zit. Dat versterkt de positie van de persoon die hulp vraagt op krachtige wijze en het zet de werkwijze van de professionals volledig op de kop. Het is een kleine revolutie, zonder dat daar veel over gesproken en gedebatteerd wordt. Het zou onze Wageningse regel onwaardig zijn als ik hier niet in gezelschap zou zijn. Daarom ben ik heel blij dat ik hier vanuit Wageningen samen met Karin van Asseldonk ben. Karin is lid van de Klankbordgroep GGZ Wageningen. Daarbij moet ik vertellen dat we in Wageningen gezegend zijn met een zeer actieve groep ervaringsdeskundigen, ouders en partners van GGZ-mensen. We trekken veel samen op, en de Klankbordgroep is een belangrijke adviseur voor ons. Karin zal straks haar verhaal vanuit de praktijk vertellen.