Op 27 oktober nam de Wageningse gemeenteraad de verordeningen aan die horen bij de decentralisaties in het sociaal domein. Daarin staat precies hoe de voorzieningen worden uitgevoerd en toegekend. Het was een resultaat van veel raadsdebatten die er aan vooraf gingen, bij verschillende voorbereidende kaders en beleidsnota’s. Daardoor had GroenLinks weinig aan te merken op het resultaat. Vooral met het concept van maatwerk dat op alle punten terugkomt stemt ons hoopvol.
Het is een concept waar de fractie in de vorige raadsperiode al hard aan heeft getrokken. Dat begon met moties en amendementen van onze hand: bij het participatiebeleid in 2011, bij het beleidsplan MO in 2012. In de integrale visie op de decentralisaties in 2013 kreeg het zonder ingrijpen van GroenLinks een plek. En het nieuwe college heeft maatwerk volledig omarmd. De verordeningen staan er bol van. Maatwerk betekent dat we het moeten aandurven dat we niet tot in details vastleggen wat we in welke omstandigheid doen, maar dat we het college vrijheid geven om in een individueel geval de keus te maken die op dat moment, in dat geval, het beste past. En het betekent ook dat de gemeenteraad ook ná de besluitvorming de vinger aan de pols moeten houden. We zullen dus blijven praten met burgers en cliëntenraden. En we blijven ook roepen: “mensen, voed ons met jullie ervaringen en laat het ons weten als er stelselmatig níet wordt voldaan aan de goede bedoelingen die we vanavond vastleggen. Want alleen op die manier kunnen wij bijsturen als dat nodig is.”