WUR legt een nieuw fietspad aan over Wageningen Campus, door de rand van het Dassenbos en door een oude houtwal langs de Bornsesteeg. Hiervoor zijn bomen van het Dassenbos gekapt. Een plan voor het herplanten van deze bomen moet nog goedgekeurd worden door de provincie en het is nog maar de vraag of een fietspad hier mag komen. Ook de aansluiting aan de Mondriaanlaan moet nog ontworpen worden. Omwonenden voorzien een gedrocht van een kruispunt en de Fietsersbond vindt het fietspad niet nodig. Maar de bomen zijn al weg. Voor het stuk door de houtwal is een vergunning nodig, omdat verdere aantasting van deze groene verbinding ongewenst is. De grond was al afgegraven en de asfaltmachines stonden klaar, terwijl deze vergunning nog moest worden aangevraagd. De gemeente heeft hierop in eerste instantie de werkzaamheden stil laten leggen. Zodra de vergunning aangevraagd was, heeft het college de bouwstop echter opgeheven. Het fietspad ligt er nu al, nog zonder vergunning. Zogenaamd omdat de aanleg van het fietspad spoedeisend is, maar de verkeerssituatie is hier al tijden hetzelfde. GroenLinks vindt dit een hele rare gang van zaken. En los daarvan: van een groene universiteit en een groene gemeente verwachten we toch creatievere oplossingen dan groen opofferen voor asfalt?